Солтүстік-шығыстан оңтүстік-батысқа қарай Оба-Ертіс арасындағы көлдердің дала бөлігін флювиогляциялық суларды ежелгі алқаптардың ағыны кеседі. Қазіргі кезде бұл алқаптарда құмды бөліп шығарған жерде өзіндік қарағай ормандары өсіп жетіліп жатыр, оны орманды жалдар деп атайды. Әрбір қарағайлы шұбартпалы ормандар аталған: Алеуск, Космалин, Барнауыл және Локтев, бір-бірімен қатар созылады.

Космалин және Барнауыл қарағайлы шұбартпалы орман Қазақстан шекарасына жақын Ертістің бойында қосылады және кеңейеді. Оба өзенінен Ертіс өзеніне 400 км қашықтықтағы шұбыртпалы орман өз табиғаты керемет екі аймақ қосылады: қайыңды қазықша орманмен оңтүстік орманды дала және қоңыр-күрең топырақта селеу-көк шұнақ беттеген ормансыз құрғақ дала кесіп өтеді. Осымен өсу мерзімінің жылу соммасы 240С-дан 270С-ға дейін өседі, ал тұңбалардың жылдық соммасы 500 мм-ден 200 мм-ге дейін азаяды.

  • қаралып жатқан аумақта 6 түрлі шөптесін өсімдіктер бірігей үйлестіруге мінезді:
  • қаралып жатқан аумақта маңызды аудандардың бұқаралық жыртуға дейін ксерофиттер- мақсымдардың құрамдары маңызды орынға ие болды;
  • қарағайлы шұбартпалы ормандармен бірге құмды сілемде әртүрлі өсімдікті-көк шұнақ бетеге- құмды бетеге көп таралған мысалы: дәнді-дақылдар және күрделі түсті;
  • түпкі құмдарда псаммофитті (шөлді) дәнді-дақылдар кездеседі мысалы: боз дұғаш, қарағайлы бетеге;
  • дөңді карбонатты топырақтарға жалпақ үстіртке үшін StipaLessinqiana – Лессинг бетеге үстемдіктен бетеге даланың емін-еркінге мінезді;
  • жақын жер асты сулардың мекендегі күрең-шалғындық топырақтарда әр түрлі гигрофитт және мезофит шөпті өсімдікке мінезді;
  • сазды: таржапырақты майқоға, оңтүстік қамыс, шалғындық қоңырбас.

Резерват аумағында Павлодар мемлекеттік университетінен б.ғ.к. В.А.Камкиннің сипаттауы бойынша резерват аумағында тұқымдастарын анықтаумен 222 түрлі шөптесін өсімдіктер анықталып, сипатталған, деректер 1 қосымшада келтірілген және соңғы жылдары циклохенның 1 карантиндық түрі басқа аймақтардан әкелінген елді мекендердің аумағында пайда болды.

Резерваттың ғылым бөлімінің қызметукерлері 2014 – 2019 жылдары шөпті өсімдіктің жаңа түрін тапты, қынаның жаңа 1 түрі және түрлі мүк өсімдігінің 1 түрін тапты;

а) шөпті өсімдіктер:

  • азгүлді қияқөлең;
  • қызғалдақ;
  • жұмыршақ;
  • қарақошқыл бозкілем;

б) қыналар:

ксантория паристина,

в) мүктер:

көкекзығыр.

2016-2018 жылдары Қазақстанның Қызыл кітабына еңгізілген өсімдіктердің жеті түрі табылды

  • Көктемгі адонис;
  • Сарғыш шанышқақ;
  • Селеу;
  • Ұйқышөп;
  • Павлов итмұрыны;
  • Кәдімгі емен.

Барлық өсімдік түрлерінің саны 222, оның ішінде:

  1. Балдырлар – барлығы --//--
  2. Қыналар – барлығы – 2;
  3. Мүктер – барлығы – 1;
  4. Қарықұлақ сынды – барлығы – 1;
  5. Жабық тұқымдылар – барлығы – 1;
  6. Ашық тұқымдылар – барлығы – 217.

Қарағайлы шұбартпалы ормандары орналасқан ауданның өсімдігі каштанды топырақтардағы құрғақ көк шұнақ – бетегелі даланың аймағына жатады.

Көк шұнақ – бетегелі селеу формациясының негізгі компоненттері қыртысты ксерофитты дәнділер болып табылады: бетеге су құрты. Типчак, Лессинга бетегесі, кемірек көп таралған ши аяқ және т.б. Осы формациясының түрлерінің жалпы мөлшері 40-тан аспайды, ал жобалы жабу 50 % жуық. Осы орындар үшін әр түрлі өсімдіктердің ішінен жабысқақ гүлді шайыр, гүлкекіре, ұзын жапырақты құмдақшөп, ланцетті қалампыр, бұрқасын қашым, сары жоңышқа, кәдімгі сиякөк, бүлдірген жапырақ және т.б.

Түрлі микро төмендеулерде осы далада, көп ылғалдылық алатын, гумустанған топырақтарда, молшылықта тобылғы, арпабас, дала атқонағы, қоңырбас, айрауық, жұлдызгүл, кәдімгі қояншөп мыңжылдық және т.б. кездеседі.

Сортаң топырақтарда, көл депрессияларында кең тараған, қарағайлы шұбартпалы ормандарды қоршап алған, кең таралған ақмамықты, кекілік Гмелина, сорлы бақажапырақты, сорлы астралы, ақ аққуотты, шығыс бетегелі галофисті формациялар және т.б. Сорлардың дақтарында солерос, жайылатын шведка, алабота және т.б. кездеседі. Өсімдіктердің аса өзгерістері Ертіс өңірінің бетегелі топырағының аймағында болады. Осы шараларда аса үстем және өзгеше Иоанна селеуінің және бетеге формациясы болып табылады, дала топырақты даланың өзгеше өсімдіктеріне: көкшіл сұр дұғаш, қияқөлең, егіс жусаны, сары скабиоза, юринея және т.б. жатады. Осы даладағы түрлерінің мөлшері 35-40 жетеді. Жобалы жабу 35 % - дан 50% дейін шайқалады.Резерват аумағында орман түрлерінің келесі топтарына бөлінеді:

1. Қарағайлы шұбартпалы ормандар:

  • С-1 аса құрғақ жас қарағайлы орман
  • С-2 құрғақ жас қарағайлы орман
  • С-3 жаңа жас қарағайлы орман

1.2. Жапырақты ормандар:

  • Б-3 жалпақ жапырақты жазықтардың дымқыл тұрған қайың ормандар
  • Б-4 қайың ормандар
  • ОС-1 құмдардың құрғақ туынды көктеректер
  • ОС-2 жалпақ жапырақты жазықтардың жаңа түбірлі көктеректер.

Резерваттың шегіндегі орман қорының жалпы аумағы 277961 га құрастырады, соның ішінде орманмен қамтылған жерлер (қарағайлы шұбартпалы ормандар) 155199 га орын алады. Негізгі орман құраушы тұқым кәдімгі қарағай болып табылады, басқа тұқымдардан сақалды қайың және Көктерек кездеседі, олар кей жерлерде қарағаймен аралас сүрекдіңдерді құрайды.

Әдетте, Көктерек бөренелердің жиектерін алады немесе кішкене күртелер табақшаларда және ежелгі үрлеу қазандарында орналасады, ал қайың, әдетте, жақын жер асты сулары жағдайында рельефтің төмендеуінде өседі. Подлесок көбінесе айқын емес. Бұл жерде шөп жамылғысы негізінен Жохан көгал, типчак, жұқа оногам сизым және т. б. ұсынылған. Таспалы борлардың ішіндегі төменгі беттерде және оларға іргелес бөліктерінде остепненные шабындықтар кездеседі.

Терең емес депрессиялардағы ормансыз кеңістіктерде және тегістелген беттерде шалғынды-каштан топырақтарындағы интрозональды шалғынды-дала өсімдік топтары таралған.